O MNIE

Jestem pisarzem. Zawsze chciałem nim być. Obecnie zarabiam na życie jako wolny strzelec/copywriter, ale nie ograniczam się jedynie do tego obszaru. Tworzę również literaturę. Swoją pierwszą „powieść” napisałem jeszcze w szkole podstawowej, jednak nie będziemy tu rozmawiać o jej jakości ;]. Liczy się to, że już wtedy zacząłem pisać i — z mniejszymi lub większymi przerwami — robię to do tej pory. Nieważne, czy mówimy o samym akcie przelewania słów na papier, czy zdobywaniu informacji na temat tego, jak to się robi. Dzięki tej wiedzy, praktycznej i teoretycznej, udoskonaliłem mój warsztat na tyle, że pozwala mi to całkiem nieźle zarabiać na komercyjnym klepaniu w klawiaturę. Poza tym – jak wspominałem – oczywiście tworzę, tworzę i jeszcze raz tworzę (jedną powieść wrzuciłem w tryby wydawniczej machiny i czekam, co z tego wyniknie, a druga aktualnie wysysa ze mnie energię życiową, domagając się ukończenia ;]).

Jestem mężczyzną. Tematem męskości zajmuję się fachowo od 2015 roku, zacząłem mniej więcej na przełomie studiów licencjackich i magisterskich. W tym samym czasie – wreszcie – powoli przestawałem być chłopcem i stawiałem swoje pierwsze kroki jako mężczyzna (niczym feniks odrodzony z popiołów – jeśli ktoś lubi mityczne metafory ;]).
Wyszkoliłem się jako magister filozofii. Z początku miałem inny zamiar, wybrałem inny temat pracy, ale po kilku lekturach, kilku filmach i kilku rozmowach z przyjaciółmi zdecydowałem się go zmienić.
To była jedna z najlepszych decyzji w moim życiu.
Kilka tygodni później broniłem nowego pomysłu, pracy pt. Próba rehabilitacji męskości we współczesnym społeczeństwie (co zdobyło mi niemałą popularność na uniwersytecie — i wśród wykładowców, i wśród studentów — znajomi zwykli żartować, że będę bronił męskości). Oczywiście broniłem jak lew i wybroniłem, mimo że środowiska uniwersyteckie za męskością nie przepadają. Niektórzy z wykładowców, a nawet z moich znajomych (szczególnie koleżanek), do końca wierzyli, że jednak pokażę męskość w złym świetle. Nie mogłem ich bardziej rozczarować ;].
Temat był i jest nadal o tyle ciekawy, że naprawdę angażuje mnie, jako mężczyznę, przez co nie poprzestałem na samej pracy magisterskiej — wiedzę z tego zakresu zgłębiałem i zgłębiam dalej, co pozwoliło mi w znaczny sposób podnieść jakość mojego życia (psychicznego, fizycznego, materialnego), poprawić samopoczucie i odnowić szacunek dla własnej osoby (nie tylko dlatego, że przestałem czuć się winny temu, że jestem mężczyzną, ale też przez to, że poznałem i pozwoliłem na nowo odrodzić się wartościom, które w naszej kulturze wydają się zapomniane albo są karykaturowane na porządku dziennym).
Tego samego życzyłbym Wam, więc z chęcią podzielę się wiedzą, którą do tej pory udało mi się poznać/odkryć na nowo/zrozumieć.

I, jak to się pięknie mówi, last but not least. Słyszeliście, że wiedza to potęga?
Tak, babcia nie kłamała. a ja jako literat i zapalony czytelnik nie byłbym sobą, nie dzieląc się z Wami najlepszymi (w moim mniemaniu) pozycjami książkowymi, które  poszerzyły moje horyzonty i odmieniły postrzeganie świata. Może któraś obdarzy Was podobnym błogosławieństwem ;].