Gwarantuję ci, że nie masz pojęcia, czym jest prawdziwe chrześcijaństwo. Artykuły z tej kategorii wyjaśnią ci jego związek z prawdziwą męskością.
Pytanie: “czym tak naprawdę jest wolność?” nurtuje ludzi od wieków. Dlatego wielu myślicieli starało się udzielić na nie satysfakcjonujących odpowiedzi. Różnych, tak samo jak różne były epoki, kultury i światopoglądy.
Na przykład współczesny świat, pełen hałaśliwych sloganów o „prawie do wolności”, utożsamia ją z możliwością robienia wszystkiego, co tylko się chce.. Jednak czy prawdziwa wolność rzeczywiście polega na braku ograniczeń, czy jest to może naiwne, dziecinne i prymitywne rozumowanie?
Gdybym powiedział, że kochający ojciec nie chciałby, żeby jego córka spotykała się — albo, co gorsza, związała się — z facetem, który na nią nie zasługuje, wszyscy by mi przyklasnęli, prawda? W końcu kto normalny oddałby córkę w ręce jakiegoś gnoja lub nieudacznika niepotrafiącego się nią zaopiekować?
Zakładam, że w tym przypadku wszyscy jesteśmy po jednej stronie — zarówno kobiety, jak i mężczyźni.
W takim razie pozwól, że zadam kolejne pytanie. Czy kochający ojciec nie powinien podobnie traktować swojego syna? Czy jednak w przypadku syna jakakolwiek kobieta będzie wystarczająco dobrą kandydatką na żonę?
Jak zareagowałbyś na twierdzenie, że ateizm nie wynika z czystej logiki czy przemyślanego wyboru, tylko jest efektem głębokiego żalu i nienawiści do własnego ojca? Właśnie taką teorię Paul C. Vitz zawarł w książce Faith of the Fatherless.
Jeżeli jesteś uważny, na pewno nie umknął ci fakt, że w dzisiejszych czasach ludzi oswaja się z zachowaniami, które dawniej jednomyślnie potępiano. Nawet lenistwo coraz częściej podnosi się do rangi szlachetnej czynności, w wielu przypadkach lepszej od pracy.
Dlatego dzisiejszy tekst jest czymś w rodzaju manifestu przeciw lenistwu. Przyda się każdemu, komu z jakiegoś powodu “się nie chce”.
„Bądźcie czujni, trwajcie mocni w wierze, postępujcie jak mężczyźni, bądźcie silni.” (1 Kor. 16:13)
Na pewno dobrze znasz to zdanie, bo używałem go już kilkukrotnie. Jednak dobrze byłoby wyjaśnić, raz a porządnie, co tak naprawdę apostoł Paweł zaleca — nie tylko mężczyznom, ale całemu Kościołowi — w tych prostych słowach.
Żyjemy w świecie, w którym brakuje dobrych mężczyzn. Co gorsza, wakat po nich zajął zupełnie nowy gatunek — miły mężczyzna. Z pozoru podobny, więc niewprawne oko nie zauważy wielkiej różnicy, ale to nie oznacza, że jej nie ma.
W rzeczywistości przepaść między jednym a drugim jest tak ogromna, że zmieściłaby się w niej głupota lewicowych aktywistów 😉
“Kobiety mówią jedno, myślą drugie” to ograny temat — wiem. Jednak czy z tego powodu staje się mniej ważny?
Wręcz przeciwnie.
W czasach postępującej feminizacji mężczyzn i maskulinizacji kobiet znajomość natury obu płci jest na wagę złota. Szczególnie w kontekście wchodzenia w relacje.
Wiedza z tego zakresu przyda się zwłaszcza mężczyznom, którzy chcieliby prędzej czy później założyć rodzinę z kobietą nadającą się do roli żony i matki.
Blisko 5 lat prowadzenia bloga pozwoliło mi się zmierzyć z wieloma punktami widzenia czytelników. Czy to poprzez liczne komentarze, które każdy może sprawdzić pod poszczególnymi artykułami, czy poprzez prywatne wiadomości wysłane bezpośrednio do mnie.
Jednak wśród wielu opinii jedna pojawia się regularnie i nagminnie. Teoria przewrażliwionych kobiet (i zniewieściałych mężczyzn) jakobym był bezlitosnym draniem, świnią, seksistą, mizoginem, etc. Litania epitetów, jak można się domyślić, jest dużo dłuższa, ale nie ma sensu przywoływać jej tutaj w całości.
Wszystko dlatego, że mam czelność postulować, aby mężczyźni byli mężczyznami. I nie boję się przy tym zwracać uwagi na zło — czy to kobiece, czy męskie.
Dlatego dzisiaj ugryziemy temat z innej strony, bowiem wyjaśnimy sobie, kiedy mężczyzna powinien przeprosić kobietę.
Jak to jest, że dwoje ludzi może patrzeć na tę samą rzecz i widzieć coś zupełnie innego?
Konflikty światopoglądowe stają się coraz bardziej widoczne w naszej kulturze, szczególnie w kwestiach męskości, kobiecości, męskiej i żeńskiej tożsamości czy w relacjach między mężczyznami a kobietami. Obecne spory dotyczą już nie tylko natury małżeństwa, ale również tego, co to znaczy być mężczyzną lub kobietą.
W najbardziej szalonych odmętach społeczeństwa toczy się nawet dyskusja na temat zaimków, jakimi powinniśmy się posługiwać.
Problem narasta, więc warto byłoby się nim zająć.
Kto zna moje dotychczasowe teksty, ten wie, że ich główną ideą jest przeciwdziałanie postępującej kastracji mężczyzn. Zresztą ideę bloga widział każdy, kto chociaż raz go odwiedził.
Naprawiamy świat, odbudowując mężczyzn.
Misja ta była istotna już 5 lat temu, kiedy zaczynałem. Jednak jest jeszcze bardziej aktualna dzisiaj — w czasach, gdy męskość jest zwalczana we wszystkich jej przejawach.