Kobiety są nieodzowną częścią życia mężczyzny, więc powinieneś wiedzieć o nich jak najwięcej. Poniższe artykuły ci w tym pomogą!
“Kobiety mówią jedno, myślą drugie” to ograny temat — wiem. Jednak czy z tego powodu staje się mniej ważny?
Wręcz przeciwnie.
W czasach postępującej feminizacji mężczyzn i maskulinizacji kobiet znajomość natury obu płci jest na wagę złota. Szczególnie w kontekście wchodzenia w relacje.
Wiedza z tego zakresu przyda się zwłaszcza mężczyznom, którzy chcieliby prędzej czy później założyć rodzinę z kobietą nadającą się do roli żony i matki.
Blisko 5 lat prowadzenia bloga pozwoliło mi się zmierzyć z wieloma punktami widzenia czytelników. Czy to poprzez liczne komentarze, które każdy może sprawdzić pod poszczególnymi artykułami, czy poprzez prywatne wiadomości wysłane bezpośrednio do mnie.
Jednak wśród wielu opinii jedna pojawia się regularnie i nagminnie. Teoria przewrażliwionych kobiet (i zniewieściałych mężczyzn) jakobym był bezlitosnym draniem, świnią, seksistą, mizoginem, etc. Litania epitetów, jak można się domyślić, jest dużo dłuższa, ale nie ma sensu przywoływać jej tutaj w całości.
Wszystko dlatego, że mam czelność postulować, aby mężczyźni byli mężczyznami. I nie boję się przy tym zwracać uwagi na zło — czy to kobiece, czy męskie.
Dlatego dzisiaj ugryziemy temat z innej strony, bowiem wyjaśnimy sobie, kiedy mężczyzna powinien przeprosić kobietę.
W przestrzeni relacji męsko-damskich istnieje wiele problemów. Nawet bardzo wiele problemów.
Jeśli jednak miałbym wskazać na jedne z najpoważniejszych, fundamentalnych przeszkód na drodze do dobrego życia (zarówno jednostkowego, jak i rodzinnego — czy szerzej — społecznego), byłyby nimi kobieca pycha i męskie tchórzostwo.
Dwa grzechy główne. Po jednym dla każdej płci.
Jak to jest, że dwoje ludzi może patrzeć na tę samą rzecz i widzieć coś zupełnie innego?
Konflikty światopoglądowe stają się coraz bardziej widoczne w naszej kulturze, szczególnie w kwestiach męskości, kobiecości, męskiej i żeńskiej tożsamości czy w relacjach między mężczyznami a kobietami. Obecne spory dotyczą już nie tylko natury małżeństwa, ale również tego, co to znaczy być mężczyzną lub kobietą.
W najbardziej szalonych odmętach społeczeństwa toczy się nawet dyskusja na temat zaimków, jakimi powinniśmy się posługiwać.
Problem narasta, więc warto byłoby się nim zająć.
Ile razy słyszałeś hasło: “mężczyzna jest głową rodziny”? Pewnie z milion. Jednak ilu ludzi było ci w stanie wytłumaczyć, co to właściwie znaczy? Tylko nie licz pospolitych odpowiedzi pokroju “chłop musi zarabiać” czy “chłop musi bronić”. Wszyscy je znają.
Oczywiście nie byłoby w nich nic złego, gdyby nie jeden drobny szczegół — są do bólu powierzchowne i nie dotykają sedna sprawy.
Uwierzyłbyś że wszystko, co do tej pory słyszałeś o chrześcijaństwie, jest kłamstwem? A jeśli nawet nie kłamstwem, to półprawdami, które niemal całkowicie rozmywają główne przesłanie pierwszych naśladowców Chrystusa?
Prawdopodobnie tak jak większość myślisz, że Jezus był miłym i nieszkodliwym facetem, który nikomu nie wadził i nigdy na nikogo nie podniósłby ręki.
To fałszywy obraz.
Najwyższa pora na prawdziwy Godpill!
Przeżyłeś ostatnie bezlitosne uderzenie w wątrobę, gdy omawialiśmy teorie pierwszego blackpillowca? Dobrze, bo dzisiaj wyjdziemy poza pesymizm i negatywność, w czym pomoże nam pierwszy redpillowiec — Fryderyk Nietzsche.
Na pewno kojarzysz męskie grupy, które mówią o czerwonej pigułce (redpill), niebieskiej pigułce (bluepill) czy czarnej pigułce (blackpill), zupełnie jakbyśmy w ciągu ostatnich 10 lat odkryli niespotykaną dotąd, tajemną wiedzę. Jakby internet dał nam wgląd w walkę płci, o której nigdy wcześniej nie wiedzieliśmy.
Oczywiście nie jest to prawda. Internetowi myśliciele nie mówią tutaj niczego nowego.
Redpillowcy i blackpillowcy po prostu mniej lub bardziej świadomie powtarzają myśli niemieckich filozofów, którzy już w XIX wieku zwracali uwagę na dynamikę płci. Jednak w przeciwieństwie do współczesnych krytyków relacji, Niemcy nie przebierali w słowach.
Tekst jest bezlitosny. Polecam lekturę tylko dużym chłopcom i dziewczynkom 😉
Czasami w telewizji lub innych mediach pojawiają się kobiety, które występują w obronie mężczyzn. Wykazują zrozumienie dla “męskiego trudu” i chciałyby pomóc nam sobie z nim poradzić.
Słysząc taką narrację, wielu facetów naiwnie myśli, że wreszcie się udało. “W końcu kobiety pojęły, jak wiele dla nich poświęcamy i z czym się mierzymy” — wmawiają sobie.
Niestety nie zdają sobie sprawy, że to pułapka.
Czy kobieta i mężczyzna mogą być tylko przyjaciółmi? Tak, ale wyłącznie w dwóch przypadkach. Pierwszym jest sytuacja, w której ich koleżeństwo stanowi wstępny krok do randkowania. Po prostu — lubią się i sprawdzają teren, zanim wejdą na drugi etap znajomości.
Natomiast drugi przypadek dotyczy sytuacji, w której jedna strona jest zainteresowana randkowaniem, a druga nie bardzo.
Czy może być tak, że kobieta “czuje miętę” do mężczyzny, ale on jej nie chce? Oczywiście. Jednak o wiele częściej dynamika jest odwrotna — to mężczyzna widziałby kobietę jako swoją, ale bez zainteresowania z jej strony.
I teraz uważaj.
Brak romantycznych planów wcale nie przeszkadza naszym drogim paniom wykorzystywać tzw. “kolegów”, mimo pewności, że nigdy w życiu nie dadzą im szansy.