Na pewno słyszałeś twierdzenie, że mężczyźni z wysokim poziomem testosteronu są bardziej agresywni. Istnieją nawet statystyki, które wskazują na korelację między jednym i drugim.
A jeśli uczono nas źle? Co, jeśli testosteron wcale nie sprawia, że mężczyzna staje się bardziej agresywny?
Dzisiaj włożymy kij w szprychy jednej z najpopularniejszych tez współczesnej nauki.
Mili faceci kończą ostatni.
Na pewno słyszałeś to hasło. Jest prawdziwe, chociaż wielu ludzi będzie próbowało wmówić ci coś innego. Nie daj się podejść. Nie idź śladem facetów, którzy w swojej słabości sami weszli do klatki przygotowanej przez współczesne społeczeństwo.
Bycie miłym samo w sobie nie jest ani dobre, ani pożyteczne. Dzisiaj przekonasz się, dlaczego.
Chcesz założyć rodzinę, ale nie wiesz, jaka kobieta najlepiej spełni się w roli żony i matki? Dobrze trafiłeś.
Jako że mówimy o wyborze na całe życie (bo chyba nikt normalny nie bierze ślubu z myślą, że za parę lat się rozwiedzie), lepiej dobrze się zastanów, komu podarujesz obrączkę. Zła decyzja w tym zakresie niejednego mężczyznę wpędziła do grobu — albo przynajmniej sprawiła, że trumna zaczęła wydawać się bardzo atrakcyjnym rozwiązaniem 😉
Na zachodzie coraz żwawiej rozwija się narracja, wedle której starożytna Grecja była prawdziwym rajem dla homoseksualistów. Związki między mężczyznami nie tylko znajdowały się w granicach tolerancji społecznej, ale były wprost akceptowane przez ogół obywateli ówczesnych miast-państw.
Podobno pod tym względem szczególnie wyróżniały się Ateny, które stanowiły prawdziwy raj dla gejów (Sparta była na drugim miejscu).
Czy to prawda? Nie.
W dzisiejszym artykule rozbijemy homoseksualne kłamstwo historyczne.
Czy “odpowiedzialność społeczna” bądź “sprawiedliwość społeczna” są terminami, które brzmią znajomo w twoich uszach? Zgaduję, że tak, ponieważ współczesna kultura nieraz się do nich ucieka.
Oczywiście robi to w konkretnym celu, a jest nim chęć wywołania w tobie i innych poczucia winy.
Bo przecież powinieneś przejmować się światem, społeczeństwem i innymi ludźmi, prawda?
Gdy następnym razem ktoś powie: “twoim problemem jest brak motywacji”, przywal mu.
To oczywiście żart, ale dobrze wpisuje w nasz dzisiejszy temat. W końcu będziemy mówić o motywacji, która sama w sobie jest jednym wielkim żartem — i do tego mało śmiesznym. A jeśli weźmiemy na tapetę przemysł coachingowy, który się wokół niej wytworzył… no no… Wtedy dopiero zaczyna się prawdziwy cyrk.
Jednak my zostaniemy przy motywacji jako takiej.
Ile czasu każdego dnia spędzasz w nieświadomości? Jeśli nie pijesz ani nie ćpasz, prawdopodobnie odpowiesz, że pozostajesz świadomy od rana do wieczora. Błąd. Zastanów się ponownie.
Tym razem weź pod uwagę używki, które na pierwszy rzut oka nie są tak agresywne, jak alkohol czy narkotyki.
Napisałbym, że dzisiejszy świat nie jest przyjazny mężczyznom. Jednak czy tak naprawdę kiedykolwiek było inaczej? Główna różnica między dawniej a dziś polega na tym, że lata temu męskość była doceniana, bo ludzkość znała jej wartość.
We współczesnym świecie niestety nie mamy tego luksusu.
Czasami wydaje mi się, że w zachodniej kulturze panuje nieoficjalny konkurs na to, komu uda się najbardziej upokorzyć mężczyzn jako ogół. Nic dziwnego. Kiedy społeczeństwo wypowiada wojnę przeciwko Bogu, kolejni na celowniku zawsze będą mężczyźni. W końcu to oni reprezentują Boga na ziemi.
Tym razem mała odskocznia od spraw duchowych, bo zajmiemy się ciałem — i to dosłownie. Konkretnie mam na myśli dbanie o ciało w sposób, który od dziesiątek lat kojarzy się niemal wyłącznie z mężczyznami.
Oczywiście chodzi o dźwiganie ciężarów i budowę mięśni.
Jeszcze tego nie robisz, ale zastanawiasz się, czy warto poświęcać czas na siłkę? A może już ćwiczysz i chcesz się upewnić, że warto? Niezależnie od sytuacji odpowiedź jest jedna: zadbaj o swoje ciało, a ono zadba o ciebie — i to na więcej sposobów, niż ci się wydaje.
Mimo że na pozór pytanie zadane w tytule artykułu wydaje się całkowicie wyrwane z kontekstu, w rzeczywistości idealnie podsumowuje dzisiejsze nastawienie większości ludzi do świata.
Co mam na myśli? Mamusine spojrzenie na sytuację, wedle którego tzw. “ofiara” nigdy niczemu nie jest winna, bo przecież “moje dzieciątko wpadło w łapy bezdusznego oprawcy”. Dlatego nie ma dyskusji, cały ciężar odpowiedzialności musi spoczywać na nim, racja?